gerdabeasheghi

بولیمیا: علائم، عوامل و روش های درمان پرخوری عصبی

بولیمیا یا پرخوری عصبی یک اختلال خوردن است که در آن فرد به طور مکرر دچار حملات پرخوری می شود و سپس با استفاده از روش های غیر سالم مانند استفراغ، مصرف دارو، رژیم غذایی سخت یا ورزش زیاد، سعی می کند تا از جذب کالری جلوگیری کند. بولیمیا معمولا با اضطراب، افسردگی، تصویر بد از بدن و کمبود اعتماد به نفس همراه است. بولیمیا می تواند باعث مشکلات جدی جسمانی و روانی شود و نیاز به درمان دارد.

علائم بولیمیا

برخی از علائم شایع بولیمیا عبارتند از:

• دچار حملات پرخوری شدن که در آن فرد به طور ناگهانی و غیر قابل کنترل مقادیر زیادی غذا را مصرف می کند و حس گناه، شرم یا نفرت از خود پیدا می کند.
• استفاده از روش های غیر سالم برای جبران پرخوری، مانند استفراغ، مصرف داروهای مسهل یا تخلیه، رژیم غذایی سخت، روزه گرفتن یا ورزش زیاد.
• تصویر بد از بدن و ترس از چاق شدن.
• نوسانات قابل توجه در وزن.
• داشتن مشکلات دندانپزشکی، مانند فرسایش دندان، لثه های التهاب گرفته یا خونريزي.
• داشتن مشکلات گوارشی، مانند سوء هضم، نفخ، دردهای شکم یا یبوست.
• داشتن مشکلات الکترولیت، مانند کم خون شدن، ضعف عضلاني، تپش قلب يا دردهای سینه.
• دوري از ديگران و پنهان كردن رفتار خود.

عوامل بوليميا

علت دقيق بوليميا شناخته نشده است، اما برخي از عواملي كه مي توانند در بروز آن نقش داشته باشند عبارتند از:

• عوامل ژنتيك. بوليميا مي تواند در خانواده هايي كه داراي تاريخچه اختلال خوردن يا ساير اختلالات رواني هستند شايع تر باشد. همچنين، برخي از ژن ها ممكن است مسئول تنظيم اشتها، سطح سروتونين (هورمون خوشحالي) و تصوير بدن باشند و در بوليميا تاثيرگذار باشند.
• عوامل روانشناختي. بوليميا مي تواند در افرادي كه داراي اضطراب، افسردگي، استرس، فشار، كمبود اعتماد به نفس يا كمال گرايي هستند شايع تر باشد. اين افراد ممكن است به خوردن به عنوان يك راه فرار از مشكلات خود پناه ببرند و سپس با استفاده از روش هاي غير سالم سعي كنند تا از جذب كالري جلوگيري كنند.
• عوامل اجتماعي و فرهنگي. بوليميا مي تواند در افرادي كه تحت تاثير استانداردها و تصاوير نامطلوب زيبايي قرار مي گيرند شايع تر باشد. اين افراد ممكن است فكر كنند كه براي پذيرفته شدن و موفق شدن، بايد لاغر و زيبا باشند و به خود فشار بياورند تا به ايده آل ها برسند.

روش های درمان بولیمیا

بولیمیا یک اختلال خوردن جدی است که نیاز به درمان دارد. درمان بولیمیا معمولا شامل رویکردهای مختلفی است که به صورت همزمان یا به ترتیب اجرا می شوند. برخی از روش های درمان بولیمیا عبارتند از:

• درمان داروئی. بعضی از داروهای ضدافسردگی مانند فلوکستین (Prozac) می توانند در کاهش حملات پرخوری و استفراغ و بهبود حالت روحی فرد کمک کنند. این داروها باید تحت نظارت پزشک تجویز و مصرف شوند.
• درمان رفتاری- شناختی. این نوع درمان به فرد کمک می کند تا باورهای غلط و منفی خود را درباره خوردن، بدن و خودش نقد کند و آنها را با باورهای منطقی و مثبت جایگزین کند. همچنین، به فرد کمک می کند تا رفتارهای غیر سالم خود را شناسایی و تغییر دهد و راه حل های سالم تر برای مقابله با مشکلات خود پیدا کند.
• ثبات خوردي. این نوع درمان به فرد کمک می کند تا الگوی منظم و سالم خوردن را دوب
• چگونه از پرخوري عصبي جلوگيري كنم؟

پرخوری عصبی یک اختلال خوردن است که می تواند باعث مشکلات جسمانی و روانی شود. برای جلوگیری از پرخوری عصبی، شما می توانید از راهکارهای زیر استفاده کنید:

• به خودتان اجازه دهید که غذا را لذت ببرید. به جای اینکه غذا را به عنوان یک دشمن یا یک عامل استرس ببینید، سعی کنید آن را به عنوان یک منبع تغذیه و لذت بشناسید. از غذاهای متنوع و مغذی استفاده کنید و به خودتان زمان بدهید تا طعم و بوی آنها را حس کنید. از خوردن در حالت عجله و پریشان خودداری کنید و به جای آن با آرامش و تمرکز بخورید.
• به خودتان حد معقولی از غذا بدهید. به جای اینکه خودتان را از خوردن غذاهای دلخواه محروم کنید، سعی کنید مقدار مناسب و متعادلی از آنها را بخورید. اگر خودتان را از خوردن چیزی که دوست دارید منع کنید، ممکن است باعث شود که شما بیشتر به آن فکر کنید و در نهایت دچار حملات پرخوری شوید. برای جلوگیری از این اتفاق، سعی کنید به خودتان اجازه دهید که گاهی اوقات چیزی را که دوست دارید با مقدار مناسب بخورید و از آن لذت ببرید.
• به خودتان حمایت روانشناختی بدهید. پرخوری عصبی ممکن است نشانه این باشد که شما با استرس، افسردگی، تصویر بد از بدن یا سایر مشکلات روحی دست و پنجه نرم می کنید. به جای اینکه خودتان را مقصر یا شکست خورده ببینید، سعی کنید به خودتان توجه و محبت کنید و به خودتان بگوئید که شما قابل قبول و دوست داشتنی هستید. همچنین، سعی کنید با گفتگو با یک دوست، خانواده یا روانشناس، در مورد احساسات و نگرانی های خود صادق باشید و درخواست کمک و حمایت کنید.
• به خودتان فعالیت های سالم و لذت بخش بدهید. به جای اینکه زمان خود را با فکر به غذا یا پرخوری تلف کنید، سعی کنید به فعالیت های سالم و لذت بخش که به شما احساس خوشحالی و آرامش می دهند، بپردازید. مثلاً می توانید ورزش کنید، کتاب بخوانید، موسیقی گوش کنید، هنر کنید، با دوستان خود برنامه ریزی کنید یا هر چیز دیگری که به شما احساس خوبی می دهد. این فعالیت ها می توانند به شما کمک کنند تا استرس خود را کاهش دهید، اعتماد به نفس خود را افزایش دهید و از زندگی خود لذت ببرید.

امیدوارم این پاسخ برای شما مفید باشد. اگر شما فکر می کنید که ممکن است به اختلال پرخوری عصبی مبتلا باشید، پیشنهاد می کنم که با یک پزشک یا روانشناس مشورت کنید و در صورت لزوم درمان مناسب را شروع کنی