gerdabeasheghi

شخصيت ضد اجتماعي و راه هاي درماني آن توسط روانشناس

براي درمان ضد اجتماعي خود مي توانيد به کلينک آوان رواشناس در پاسداران مراجعه کنيد https://avanclinic.ir

الگوي رفتاري متلاطم شخصيت ضداجتماعي فراتر از مرحله بزرگسالي ادامه مي‌يابد، زيرا افراد مبتلا به اين اختلال ممکن است اعمال خاصي را به صورت مداوم و تکراري انجام دهند که در نهايت در بسياري از موارد منجر به دستگيري و زنداني شدن آن‌ها مي‌شود.

براي مثال، اين افراد تمايل به انجام رفتار‌هايي دارند که عبارتند از: آسيب رساندن و تخريب اموال، آزار و اذيت، سرقت يا درگير شدن در ساير مشغله‌هاي غيرقانوني، ناديده گرفتن خواسته ها، احساسات و حقوق ديگران و توسل مکرر به فريب و مانور براي کسب سود يا لذت.

هيچ چيز آن‌ها را از دروغ گفتن، جعل هويت يا انکار هنجار‌ها و معيار‌هاي پذيرفته شده باز نمي‌دارد، به موجب آن مي‌توانند بدون پيش بيني گام‌هاي خود و عواقب احتمالي، به صورت تکانشي عمل کنند و هدف اقدامات و عملکرد‌هاي آن‌ها صرفاً براي ارضاي فوري نيازهايشان بدون فکر قبلي و بدون هيچ ملاحظه‌اي است.

ويژگي‌هاي رفتاري اين اختلال به تغييرات پي در پي و ناگهاني در محل کار، محل زندگي و در زمينه روابط شخصي مربوط مي‌شود.

شروع اين اختلال معمولاً به دوران کودکي يا اوايل نوجواني برمي گردد و تا بزرگسالي و حتي بعد از آن ادامه مي‌يابد. راه‌هايي وجود دارد که اختلال شخصيت را فقط از سن ?? سالگي به بالا مي‌توان تشخيص داد در حالي که اختلالاتي که قبل از اين سن ظاهر مي‌شوند. اختلالات رفتاري در نوجوانان تعريف مي‌شوند.

رفتار اين بيماران با بي مسئوليتي مطلق و دائمي مشخص مي‌شود، مثلاً در زمينه کاري، دوره‌هاي بسيار طولاني و مستمري را بدون کار سپري مي‌کنند، زيرا حتي در صورت امکان از کار خودداري يا کار خود را ترک مي‌کنند. قبل از تنظيم و تضمين يک کار را جايگزين کار ديگر مي‌کنند و اغلب بدون دليل روشن از کار خود غيبت مي‌کنند.

درگير بدهي‌ها مي‌شوند و از امور خانواده خود غفلت مي‌کنند و در مواجهه با اعمال خود و عواقب آن براي ديگران اهميتي نمي‌دهند و هيچ پشيماني ندراند، بلکه بيش از اين‌ها تقصير و مسئوليت را متوجه قربانيان خود مي‌کنند.

اختلال شخصيت ضداجتماعي به طور کلي در بين افراد طبقات فقير اجتماعي و اقتصادي در بين افرادي که در شهر‌هاي بزرگ زندگي مي‌کنند شايع است. اين اختلال در بين مردان شايع‌تر از زنان است و تخمين زده مي‌شود که حدود ? درصد از مردان به طور کلي از اين بيماري رنج مي‌برند. اين اختلال در زنان ? درصد است.

ابتلا به اختلال شخصيت ضد اجتماعي

ابتلا به اختلال شخصيت ضد اجتماعي در گرو چندين عامل است . محيط خانوادگي و اجتماعي ، نارسايي‌هاي يادگيري و عوامل وراثتي . ديده شده پدر و مادري که داراي رفتارهاي ضداجتماعي هستند اين رفتار را به فرزندانشان هم انتقال مي دهند . امواج مغزي افراد داراي اين اختلال کمي کندتر از امواج مغزي افراد سالم است . امواج مغز آنها بيشتر شبيه به کودکان است بنابراين شايد بشود گفت رشد مغزي آن‌ها هنوز کامل نشده . شيوه تربيتي فرزند تأثير مهمي در ابتلا به اختلال شخصيت ضد اجتماعي دارد . روش هاي تربيتي خشن و بي‌ثبات موجب افزايش علائم اختلال شخصيت ضد اجتماعي مي‌شود . معمولا افراد مبتلا دچار محروميت هيجاني هستند و در خانه با والديني با سخت گيري و آسان گيري همزمان روبرو هستند که افرادي بي رحم و پرتوقع و بد دهان بوده اند .

مشکلات اختلال شخصيت ضد اجتماعي

مشکلات اختلال شخصيت ضد اجتماعي اغلب جدي هستند . اين افراد هنجار شکن‌هاي قوي اي هستند به همين علت ممکن است بيش از حد درگير مسائل قضايي بشوند . افراد مبتلا به اين اختلال به خاطر خشم زياد و عدم رعايت حقوق ديگران آسيب‌هاي زيادي به ديگران وارد ميکنند . اين افراد در سن نوجواني در مدرسه دردسرهاي زيادي درست مي‌کنند و بارها اقدام به فرار از مدرسه مي‌کنند . اين افراد ممکن است اقدام به خودکشي کنند براي همين نيازمند مراقبت شديد هستند . رانندگي در حين مستي يکي از کارهايي است که اغلب آن‌ها انجام مي‌دهند و ممکن است منجر به اتفاقات ناگواري شوند. در زندگي زناشويي انسان هاي نامتعادل و بي مسئوليتي هستند و هيچ واکنش و تعهد عاطفي ندارند . ممکن است محدوديت هاي سختي براي همسرشان ايجاد کنند و دربرابر اعتراض او دست به فحاشي و کتک زدن بزنند .

درمان اختلال شخصيت ضد اجتماعي

درمان اختلال شخصيت ضد اجتماعي نيازمند استفاده از مشاوره روانشناسي است اما مشکل اصلي متقاعد کردن فرد براي انجام مشاوره است . براي درمان اختلال شخصيت ضد اجتماعي معمولاً از روش‌هاي شناخت درماني و رفتاردرماني استفاده مي‌شود و براي کنترل علائم نيز از دارو درماني استفاده مي شود . شناخت درماني براي درمان اين اختلال اثربخشي بالايي دارد . در درمان به روش شناختي باالگوهاي فکري فرد مبتلا به اختلال شخصيت سروکار داريم . مشاور الگوهاي فکري غلط را با الگو هاي فکري سالم جايگزين مي کند ‌. در رفتار درماني از شرطي سازي استفاده مي‌شود بدين صورت که به رفتارهاي صحيح فرد پاداش داده مي‌شود تا تقويت شود و اينگونه رفتار فرد را با هنجارهاي جامعه هماهنگ مي‌کنند . استفاده از دارودرماني در اين اختلال بيشتر براي کنترل علائم است . داروهاي ضدافسردگي براي تثبيت خلق و داروهاي ضدصرع براي کنترل پرخاشگري تجويز مي‌شود .

ملاک هاي تشخيص اختلال شخصيت ضد اجتماعي

ملاک‌هاي تشخيص اختلال شخصيت ضداجتماعي در DSM_5 به اين صورت است که فرد از علائم نام برده شده در تعريف اختلال شخصيت ضد اجتماعي بايد حداقل سه مورد را براي يکسال داشته باشد و در سه ماه گذشته هم حتما يک مورد از علائم در فرد ديده شود . براي کساني که زير هيجده سال سن دارند اين اختلال تشخيص داده نمي‌شود . رفتارهاي ضداجتماعي ممکن است ناشي از اختلال در مصرف مواد يا از علائم ساير بيماري هاي رواني مثل اسکيزوفرني باشد . براي تشخيص دقيق و بهتر اين اختلال بايد سابقه بيماري‌هاي فرد بررسي شود . اغلب فرد مبتلا به اين اختلال قبل از شروع پانزده سالگي مبتلا به اختلال سلوک تشخيص داده مي شود . راه بهتر و دقيق‌تر تشخيص اين اختلال مراجعه به مشاور و انجام مصاحبه‌هاي باليني است .

درمان يک شخصيت ضد اجتماعي

درمان اختلال شخصيت ضد اجتماعي دشوار است. افراد مبتلا به اين اختلال به ندرت به دنبال درمان به تنهايي هستند. از آنجايي که افراد مبتلا به اختلال شخصيت ضداجتماعي اغلب با سيستم عدالت کيفري در تماس هستند، حبس و ساير اقدامات تنبيهي تا حد زيادي براي اين افراد بي‌اثر هستند، زيرا افراد مبتلا به اين وضعيت معمولاً به مجازات پاسخ نمي‌دهند.

روش‌هاي درماني عبارتند از:

?. روان درماني

درمان شناختي رفتاري مي‌تواند در کمک به افراد براي دستيابي به بينش در مورد رفتار‌هاي خود و تغيير الگو‌هاي فکري شخص مفيد باشد، زيرا نتايج مؤثر معمولاً تنها پس از درمان طولاني مدت رخ مي‌دهد.

?. درمان دارويي

براي درمان برخي از علائمي که ممکن است فرد مبتلا به اين بيماري داشته باشد، مي‌توان از دارو‌ها استفاده کرد. برخي از دارو‌هايي که مي‌توان براي آن‌ها تجويز کرد شامل موارد زير است:

دارو‌هاي ضد اضطراب.

دارو‌هاي ضد افسردگي

دارو‌هاي ضد روان پريشي

دارو‌هاي تثبيت کننده خلق و خو

پيشگيري از شخصيت ضد اجتماعي